水色の日々(Mizuiro no hibi) - SHISHAMO [แปลไทย]

สวัสดีค่ะ (* ╹ヮ╹*)ʖ

วันนี้เอาซับเก่ามาแปะเนื้อเพลงอีกแล้ว

เพลงนี้เป็นเพลงที่เราเคยทำซับไว้นานมาก ตั้งแต่ตามชิชาโมะใหม่ๆ เลย

ตอนนั้นเรายังเด็กกว่าตอนนี้มาก กี่ปีแล้วนะ 5 ปีรึเปล่านะ... 

พอกลับมาอ่านซับอีกครั้ง มันก็รู้สึกอีโมยังไงไม่รู้ 

ถึงจะมีคำยากๆ หรือเรียงประโยคยากยังไง แต่ก็ตั้งใจสุดๆ แล้วก็รู้สึกสนุกจริงๆ แฮะ 

พออ่านซับแล้วนึกขึ้นมาแบบนั้นค่ะ 

อยากกลับไปเป็นแบบนั้นเลย สมัยยังไม่เจอเจ้าเบิร์นเอาท์😭


ป.ล. สีฟ้าที่ว่าในเพลง น่าจะหมายถึง วัยรุ่น (青春) ในภาษาญี่ปุ่นที่มีคันจิสีฟ้าอยู่ด้วยค่ะ


✤ ✤ ✤ ✤ ✤


ʕ·ᴥ·ʔ 水色の日々(Mizuiro no hibi) - วันเวลาสีฟ้า
Artist : SHISHAMO
Lyric & Music : Miyazaki Asako
Thai Translate : sakuu  


変な顔して写った写真も

授業中にこっそり交換したメモ書きも

いつか大人になった時に

懐かしく思うのかな

思うのかな

ทั้งรูปที่เราถ่ายหน้าประหลาดๆ กัน

ทั้งกระดาษโน้ตที่เราแอบส่งให้กันในคาบเรียน

สักวันหนึ่ง เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว

จะหวนคิดถึงสิ่งเหล่านั้นรึเปล่านะ

จะมีคิดถึงบ้างไหมนะ


次の日の朝 目が覚めた時

何であんなに大笑いしてたのか分からないような

そんなくだらない、本当くだらないことで

涙出るほど笑ってたよね

笑顔 焼き付いてる

เช้าวันรุ่งขึ้น หลังลืมตาตื่นขึ้นมาแล้ว

ก็ไม่รู้ทำไม ถึงได้หัวเราะออกมามากขนาดนั้น

กับเรื่องไร้สาระแบบนั้น กับเรื่องที่ช่างไร้สาระซะจริงๆ

เราหัวเราะจนน้ำตาไหลออกมาเลยนี่เนอะ

รอยยิ้มตอนนั้น ยังคงชัดเจนภายในใจฉั


いつもと同じ教室なのに

いつもと何かが違うのは

きっと 今ここにある全て

今日で最後だからだね

ทั้งที่ห้องเรียนก็เหมือนกับทุกทีแท้ๆ

แต่ที่มีบางอย่างดูต่างไปจากปกติ

คงเป็นเพราะ ทุกอย่าง ณ ตรงนี้ ตอนนี้

มันจะเป็นครั้งสุดท้ายในวันนี้แล้วสินะ


お願い 時間よ止まって

私まだ大人になるのが怖いから

この水色の日々が 色褪せるのが怖いの

だからいつでも思い出せるように

焼き付けたいの

今日だけは泣いたって良いでしょう?

ขอร้องล่ะ เวลาเอ๋ยได้โปรดหยุดลงที

เพราะฉันยังกลัวกับการเป็นผู้ใหญ่อยู่เลย

วันเวลาที่ย้อมด้วยสีฟ้าเหล่านี้ 

กลัวเหลือเกินว่ามันจะเลือนรางไป

ดังนั้น ฉันเลยอยากจดจำเอาไว้ให้ขึ้นใจ

เพื่อที่จะนึกถึงได้ทุกเมื่อ

ขอร้องไห้แค่วันนี้คงไม่เป็นไรใช่ไหม?


いつも怖いあの先生が

今日は何故か優しかったり

嫌いだったクラスメイトが

今日は何故か嫌いじゃなかったり

今になって 全部輝いて見える

อาจารย์คนนั้นที่ดูน่ากลัวอยู่เสมอ

ทำไมวันนี้ถึงดูใจดีจัง

เพื่อนร่วมห้องคนนั้นที่เคยเกลียด

ทำไมวันนี้ถึงไม่ได้รู้สึกเกลียดแล้วนะ

พอเป็นตอนนี้ ทุกสิ่งกลับดูเปล่งประกายไปหมด


本当にこのまま終わっちゃうの?

もう簡単には会えないの?

今日までの当たり前が

もう明日には無いんだって

分かったつもりでいたけれど

やっぱり笑顔だけじゃ終われなくて

จะต้องจบลงทั้งแบบนี้จริงเหรอ?

เราจะเจอกันง่ายๆ แบบนี้ไม่ได้อีกแล้วเหรอ?

เรื่องธรรมดาทั่วไปที่เคยมีมาจนถึงวันนี้

จะไม่มีอีกต่อไปในวันพรุ่งนี้

ถึงจะทำใจยอมรับเรื่องนั้นไว้แล้ว

แต่ยังไง มันก็จบลงด้วยรอยยิ้มอย่างเดียวไม่ได้จริงๆ


お願い 時間よ止まって

私まだ伝えなきゃいけない言葉、気持ち

今なら間に合うかな

ขอร้องล่ะ เวลาเอ๋ยได้โปรดหยุดลงที

ฉันยังมีคำพูดและความรู้สึกที่ต้องบอกออกไปอยู่เลย

ตอนนี้จะยังทันไหมนะ


だから もう少しだけで良い

私まだ大人になるのが怖いから

この水色の日々が 色褪せるのが怖いの

だからいつでも思い出せるように

焼き付けたいの

今日だけは泣いたって良いでしょう?

焼き付ける 最後の水色

เพราะงั้นแล้ว ขอแค่นิดเดียวก็ยังดี

เพราะฉันยังกลัวกับการเป็นผู้ใหญ่อยู่เลย

วันเวลาที่ย้อมด้วยสีฟ้าเหล่านี้ 

กลัวเหลือเกินว่ามันจะเลือนรางไป

ดังนั้น ฉันเลยอยากจดจำเอาไว้ให้ขึ้นใจ

เพื่อที่จะนึกถึงได้ทุกเมื่อ

ขอร้องไห้แค่วันนี้คงไม่เป็นไรใช่ไหม?

สีฟ้าครั้งสุดท้าย ที่จะตราตรึงอยู่ในใจ


✤ ✤ ✤ ✤ ✤

ไม่มีความคิดเห็น:

ขับเคลื่อนโดย Blogger.